5 Kasım 2010 Cuma

Gecenin Sessizliğinde...



Zifiri bir karanlık kapladı önce her yeri... Bütün ışıklar teker teker sönmüştü... Bulutların arasından gösterdi başını neşeyle ay... Etrafına yıldızlar doluşmuştu... Bir yarasa çabukluğunda sersem sersem dolaşıverdim pencerenin kenarındaki yatağıma... Kırmızı sevdamı düşledim yatak ucunda... Ayrılığın sarı güllerini kurutup atarak... Gözlerini kısıp bakışını hayal ettim... Saçlarının ipeksi yumuşaklığına dokunduğumu andım... Tüm karanlıkları dağıtan aydınlık saçıldı dünyama... Gün doğru birden ve Güneşin kızıllığını yudumlarım yüreğimde... Tükendi "Sabret"in parçası nihayet... Hicranın dayanılmaz acısı son buldu... Aradığım son istasyonda buldum "Te Amo" yu... Her dilde anlamı aynı olan o iki kelime döküldü kuruyan dudaklarımdan sana doğru...

Seni Seviyorum

Aşkım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder