Gecenin Sessizliğinde...

Zifiri bir karanlık kapladı önce her yeri... Bütün ışıklar teker teker sönmüştü... Bulutların arasından gösterdi başını neşeyle ay... Etrafına yıldızlar doluşmuştu... Bir yarasa çabukluğunda sersem sersem dolaşıverdim pencerenin kenarındaki yatağıma... Kırmızı sevdamı düşledim yatak ucunda... Ayrılığın sarı güllerini kurutup atarak... Gözlerini kısıp bakışını hayal ettim... Saçlarının ipeksi yumuşaklığına dokunduğumu andım... Tüm karanlıkları dağıtan aydınlık saçıldı dünyama... Gün doğru birden ve Güneşin kızıllığını yudumlarım yüreğimde... Tükendi "Sabret"in parçası nihayet... Hicranın dayanılmaz acısı son buldu... Aradığım son istasyonda buldum "Te Amo" yu... Her dilde anlamı aynı olan o iki kelime döküldü kuruyan dudaklarımdan sana doğru...

Seni Seviyorum

Aşkım!

Kızıl Ateş

Kızıl bir ateş sarmalıyor bedenimi... Önce dudaklarım kuruyor titreyerek... Sonra yanaklarım al al oluyor... Güneşin kızıllığına kaptırıyorum kendimi... Yeni bir sayfada sana bakarak tüm renkleri kaybetmek istiyorum, ki sadece kırmızının kızıllığı kalsın dünyada... Yer kızıl, gök kızıl. Bulutlar kızıl olsun... Yağan yağmur kırmızı aksın oluklarından damların... Buzdağları kızıl yüzsün kutuplarda... Mars kıskansın dünyadaki kızıllıkları... Dinliyorum yine aynı şiiri kıpkızıl... Ateşler basıyor vücudumu, terliyorum kızıl kızıl... Oturuyorum koltuğa, açıyorum TV'yi haberler kırmızı, ardından çıkan diziler kızıl... Bakıyorum aynadaki yüzüme gözlerimde kızıl bir ateş görüyorum... Sensizliğim yok benim ey sevgili çünkü her yer ve herşeyde zaten sen varsın...

Kırmızı

Ben; güneşin kızıllığı etrafında dönüyorken pervane olup, benliğim diğer bütün renkleri görmeme engel olur. Artık, herşey ve her yer, Sadece ve Daima KIRMIZI...